به‌منظور به‌کارگیری و توسعه علوم ورزشی در حوزه ورزش معلولين در سطح منطقه‌ای، ملی و بین‌المللی، مرکز پژوهشی ورزش معلولین با دو حیطه کلی ورزش قهرمانی و سلامت معلولین تاسیس می‌گردد. مرکز پژوهشی معلولین با تایید در شورای دانشگاه شهید بهشتی در دانشکده علوم ورزشی و تندرستی این دانشگاه از تاریخ 30 شهریور 1400 شروع به‌کار می‌کند. این مرکز دارای شخصیت حقوقی مستقل نبوده و وابسته به دانشکده علوم ورزشی و تندرستی دانشگاه شهید بهشتی است. اعضای پیوسته این مرکز را اعضای هیات‌علمی دانشکده علوم ورزشی و تندرستی دانشگاه شهید بهشتی و اعضای وابسته آن را اعضای هیات‌علمی سایر دانشگاه‌ها و موسسات پژوهشی داخلی و خارجی تشکیل خواهند داد. این مرکز در دو حوزه ورزش قهرمانی و ورزش سلامتی فعالیت می‌کند و به پژوهش در زمینه‌های فیزیولوژی، رفتار و روان‌شناسی، بیومکانیک و آسیب و اصلاحی خواهد پرداخت. 

زمانی‌که صحبت از ورزش قهرمانی معلولین می‌شود، فراتر از نقش درمانی و پیشگیری ورزش صحبت می‌کنیم. در ورزش قهرمانی اولویت بهبود اجرای ورزشی و رسیدن به اوج عملکرد ورزشی است. حضور ورزشکاران معلول در رقابت‌های ورزشی ملی، قاره ای و بین‌المللی فرصت عالی را برای اثبات توانایی‌های شخصی، کسب افتخار و ایجاد انگیزه در ورزشکاران جوان فراهم می‌آورد. قابت‌های پارالمپیک به عنوان بالاترین سطح ورزش معلولین، هر چهار سال یک‌بار با ۲۲ رشته تابستانی و ۶ رشته زمستانی در دو بخش آقایان و خانم‌ها برگزار می‌شود. کلاس‌بندی، بخش جدایی‌ناپذیر ورزش معلولین به‌حساب می‌آید که به منظور تحقق رقابت عادلانه و برابر در تمام سطوح ورزشی انجام می‌شود. ورزشکاران برای حضور در رقابت‌های ورزشی مختلف قبل از شروع مسابقات تست‌های ویژه بدنی و عملکردی را به منظور کسب شرایط لازم انجام می‌دهند. ورزشکاران از نظر ۱- اختلال در قدرت عضلانی ۲- محدوده حرکتی غیرفعال ۳- کمبود عضو ۴- تفاوت طول پاها ۵- کوتاهی بیش از حد قد ۶- هایپرتونیا ۷- آتاکسی ۸- آتتوز بررسی می‌شوند و با توجه سطح محدودیت می‌توانند در رشته‌های مختلف شرکت کنند.
به‌همین منظور در این حوزه نیز تمرکز مرکز پژوهشی معلولین بر تحقیقاتی با اهداف بهبود اجرای ورزشی و دستیابی به اوج عملکرد ورزشی از دیدگاه‌های فیزیولوژیکی، بیومکانیکی، روانی و آسیب‌شناسی خواهد بود. هدف از انجام این تحقیقات پیدا کردن بهترین و به‌صرفه‌ترین راه برای دستیابی به حداکثر توانایی و در نهایت پیروزی ورزشکاران در رقابت‌های سطح ملی و بین‌المللی است.

به عارضه‌ای که در نتیجه یک نقص به‌وجود می‌آید و انجام دادن فعالیت‌های طبیعی فرد را به‌طریقی محدود یا با مانع مواجه می‌کند را معلولیت می‌گویند. معلولین تقسیم‌بندی‌های متفاوتی از دیدگاه‌های گوناگون دارند. در یکی از این تقسیم‌بندی‌ها معلولین را به سه گروه معلولین حسی که شامل معلولین شنوایی و بینایی هستند، معلولین جسمی و حرکتی که شامل معلولین سیستم اعصاب مرکزی یا محیطی مانند قطع نخاع، فلج اطفال، فلج مغزی، معلولین قطع و نقص عضو و معلولین آسیب دیده ارگان‌های داخلی مثل دیابت، آسم و غیره هستند و معلولین ذهنی روانی که شامل اختلالات رفتاری، کم‌توان ذهنی و مشکلات روانی منگولیت هستند، تقسیم می‌کنند. 
یکی از راه‌های مفید برای کمک به معلولین برای ورود به عرصه اجتماع و بروز توانایی‌های فردی و در نتیجه افزایش حس استقلال در آنها روی آوردن به سمت فعالیت‌های بدنی و ورزش است. فعالیت‌های ورزشی منظم محرک قوی برای به حرکت در آوردن معلولین در جریان زندگی عادی محسوب می‌شوند و تا جایی پیش می‌رود که از حد سرگرمی فراتر رفته و نقش درمان و پیشگیری از عوارض معلولیت را بر‌عهده دارد. ورزش با روحیه‌ای نفی‌گرای، افسردگی ناشی از معلولیت، انزواطلبی و مشکلات متعدد و گوناگون دیگر مقابله می‌کند و با مقاوم کردن معلولین در برخورد با این عوارض نامطلوب، اثرات سوء آنها را کاهش می‌دهد یا به کلی از میان می‌برد. اثرات ارزشمند ورزش در ورزش سلامت معلولین به عنوان 1- یک عامل کلینیکی بالینی و درمانی (از دیدگاه حرکتی)، 2- یک عامل هماهنگ کننده ارگانیسم‌های بدن (از دیدگاه فیزیولوژیکی)، 3- یک عامل تفریحی نشاط‌بخش (از دیدگاه روانی)، 4- یک عامل پیوستگی‌های اجتماعی (از دیدگاه اجتماعی) مورد توجه قرار می‌گیرد.